Elegeş anıtında şöyle yazar:

Kağanıma doyamadım. İlime, yurduma doyamadım. Ulusuma doyamadım. Günden, aydan, oğullarımdan, kızımdan, ecemden, kandaşlarımdan ayrıldım. Ecem, oğullarım, kızım... Ne acı, sizlerden ayrıldım.

Kandaşlarım bir araya geldiler. Yüz güçlü er seçtiler. Kutlu dağdan bu taşı belirlediler. Altı geniş, üstü dar, ok gibi sivri... Tam elli öküz ile taşıyıp Elegeş ırmağının kıyısına getirdiler. Benim için dikiverdiler. Otuz dokuz yaşındaydım. Gök aldı beni... Oğuşumdan, kapımdan, uyamdan ayrıldım.

ALP URUNGU

GÖKTÜRKLERİN KURULUŞ ÇAĞINDAN