Nikolay V. Gogol, 1809da Ukraynada, Poltava yakınlarındaki Soroçintside doğdu. Köy yaşamı, Kazak gelenekleri ve zengin halk kültürüyle Ukrayna, Gogolün çocukluğunun arka planını oluşturdu. Orta halli toprak sahibi bir aileden gelen Gogol, 1830lardan başlayarak Mirgorod Hikâyeleri, Arabeskler gibi öykü kitaplarını yayınladı. Bu kitaplarda yer alan Taras Bulba, Bir Delinin Hatıra Defteri, Neva Caddesi, Portre gibi öyküler büyük bir etki uyandırdı. Gogol, 1836da Puşkinin çıkardığı Sovremennik adlı dergide, yergili öykülerinin en neşelilerinden biri olan Arabayı ve eğlenceli ve iğneleyici bir üslûpla yazılmış gerçeküstücü öyküsü Burunu yayınladı. Yazar, gerek Rus edebiyatı, gerek kendi geleceği açısından büyük önem taşıyan iki başyapıtı Müfettiş ve Ölü Canların konularını seçerken de Puşkinden esinlendi. Gogolün toplu yapıtlarının 1842deki ilk basımında, neşeli komedisi Bir Evlenme ile ünlü Palto da yer alıyordu. Yaşamının son dönemini ruhsal baskılar altında yaşayan Gogol, 24 Şubat 1852de, Ölü Canların tamamladığı sanılan ikinci bölümünün elyazmalarını yaktı. On gün sonra da yarı çılgın bir halde öldü.